Geschiedenis kapel 'ten Doorn'

Ten Doorn? Niet echt een dagdagelijkse naam voor een kapel. Daarom gingen we op zoek naar de oorsprong hiervan. De meest logische verklaring is dat er vroeger - nu nog trouwens- doornstruiken rond de kapel stonden.  Hun witte bloesems gaven de omgeving een heerlijke geur in de meimaand.

Er wordt verteld dat er begin jaren 1500 een mariabeeldje werd gevonden in een doornstruik. Dit beeldje werd ter verering opgehangen aan een meidoorn vlakbij de huidige kapel. Vanaf 1614 is er sprake van een " echt kapelleke" dat 30 jaar later wordt afgebroken en vervangen door een nieuw.

Gedurende deze verbouwingswerken werd het beeldje in de parochiekerk ondergebracht. Maar reeds op 8 september van dat jaar, de feestdag van O-L-Vrouw geboorte, werd het met een grote plechtigheid terug naar de nieuwe kapel gedragen.

Dat het kapelle een belangrijke rol innam in het Christelijke leven mag duidelijk zijn: vanaf 1681 vond er wekelijks een mis plaats... tot de Franse republikeinen het kapelleke sloten. De toenmalige pastoor hield het hoofd koel en bracht het kostbare mariabeeldje in veiligheid. In 1803 werd het, na de door Napoleon afgekondigde godsdienst vrede, terug in de kerk geplaatst om op 8 september onder begeleiding van een hele stoet bedevaarders opnieuw in het kapelleke geplaatst.

Op die manier ontstond een jaarlijkse traditie: s'zondags voor 8 september werd het beeld door de pastoor, samen met enkele gelovigen zingend terug naar de kerk gehaald. Daar werd een hele week een mis opgedargen ter ere van O-L-Vrouw Ten Doorn. Nadien werd het beeld dan teruggebracht naar de kapel. Bijna alle inwoners van het dorp gingen mee met die processe samen met de schooljeugd en de beide fanfares.

Wie het kapelleke al van dichtbij gezien heeft, is het waarschijnlijk opgevallen dat het op een verhoogde berm staat. Op die manier was het beschermd tegen overstromingen van de toen nog gevaarlijke Rupel.

De kapel stond vroeger vlak aan het kruispunt van de baan Heffen-Heindonk, de Kapellekensstraat ( vroeger de Brusselse straat) en de Grote Mierenstraat. Omdat de baan Heffen-Heindonk in 1913 verlengd werd, bevind de huidige kapel zich een 50-tal meter van dit kruispunt.

Omstreeks 1905 hadden de muren en het dak herstelling nodig. Ook de heuvel die door spelende kinderen fel beschedigd was, werd hersteld en omringd met een muurtje van 1 meter hoog. Rondom de kapel werd een mooie rode vloer en er kwamen vier trappen om te kapel te bereiken.

Tijdens deze werken zorgde men ervoor dat de oude bouwstijl- Brabantse Renaissance- behouden bleef. Dat maakt dat de kapel zowel van binnen als van buiten nog steed zeer mooi is. Het altaar van de Heilige Maagd is in witte steen en de sculptuur is merkwaardig. Een dubbele glazen deur sluit dit altaar af van het schip.

Redenen genoeg dus om van deze kapel een beschermd monument te maken.